ඉල්ලාගෙන ටොපි කෑම

ලාංකීය හුදී ජනතාව ටොපි(කොලඹ හතේ උච්ඡාරණයට අනූව ටොෆීස්) කෑමෙහිලා අති දක්ෂයෝ වෙති.ඩෙල්ටා,හැක්ස්,බන්ටි,බුලටෝ වැනි ටොපි වර්ග ශ්‍රී ලංකාව තුල ඉතාමත් සුලබ බැවින්,අපේ ජනතාව ටොපි කන්නට මහත් රුසියෝ වෙති. ඉල්ලාගෙන ටොපි කෑම වනාහි වෙනම කලාවකි. මෙහි අර්ථය මලලසේකර,ඔක්ස්ෆර්ඩ්,කේම්බ්‍රිජ් වැනි සුවිසල් ශබ්දකෝශවල සොයාගැනීමට අපහසුය.තාර්කික මනසකින් විග්‍රහ කර බලනවිට මෙහි සරලම අර්ථය වනාහි අහක යන කුනු ගොඩක් ඇඟේ දමා ගැනීමය. එම නිසා මෙයට අහක යන ටොපි ඉල්ලාගෙන කෑම කියුවත් වැරදි නැත.

මාගේ අවුරුදු 21ක කාලය තුල(ලබන්නා වු 10වැනිදාට මට වයස 22ක් පිරේ) මම අනන්ත වූ ටොපි ප්‍රමානයක් අනුභව කර ඇත්තෙමි.ඒ වාගේම වූ ප්‍රමානයක අහක යන ටොපිද හොඳට ගිල ඇත්තෙමි.ඇත්ත වශයෙන්ම කියනවානම් මෙය පිරිමි අපටම අනන්‍ය වු ලක්ෂණයක්දෝ කියා කල්පනා කර බලන විට සිතේ.යම් කිසි කෙනෙක් තවත් අයෙක්ව මරා දැමීමෙන් අනතුරුව,ඝාතනයට ලක්වූ පුද්ගලයා අවතාරයක් වී ඝාතකයා පසුපස හඹා එන්නේ කෙසේද,අහක යන ටොපි ඉල්ලාගෙන කෑම යන කරුමය අප පසුපස හඹා එන්නේ ඒ ආකාරයටය.

ඉල්ලාගෙන ටොපි කෑමේ අලුත්ම සිද්ධිය මෙසේය. අපේ පන්තියේ මුස්ලිම් ගැහැණු ළමයෙකු සිටී.ඇයට අපි ෆාතිමා කියා කියමු(ඇත්ත වශයෙන්ම මම තවම ඇයගේ සත්‍ය නම නොදනිමි).අපේ කාණ්ඩයේ සිටින අප සැමගේ ගජයෙකි,මොහොමඩ්(නාමය මනඃකල්පිතය).හිත හොඳ මොහොමඩ් පන්තියට සාමාන්‍යයෙන් පැමිනෙන්නේ පරක්කු වෙලාය. එසේ පැමිනෙන සෑම අවස්ථාවකදීම ඔහුගේ නම කියා කෑගැසීම අපගේ සිරිත වී ඇත.

සැවොම තේරුම්ගත යුත්තේ මෙයයි.තරුණ කොල්ලෝ නාකියෝ නොවෙති.නම කියා කෑගසන්නේ විනෝදයට මිස,ඔහු හෝ ඇයව අපාහසුතාවයට පත්කිරීමට නොවේ.මේ ක්‍රියාවලිය සිදුවන්නේද ගුරුවරයෙකු නැතිවිටය.අපගේ අවාසනාවට හා පන්තියේ සිටින එකම මුස්ලිම් කාන්තාව නිසා, මොහොමඩ්ගේ නම කියා කෑගසන විට ෆාතිමා සිතුවේ ඇයට මොහොමඩ්ව ඈඳීමට අප සැම ක්‍රියා කරන බවයි.

පෙරේදා තත්වය දුරදිග ගියේය.ෆාතිමා,තම පියා සමග පැමිණ මේ පිලිබඳව පැමිණිලි කලාය. ඇය කියා සිටියේ මෙසේ කෑගැසීම ඇයට මානසික අසහනයක් බවයි.එතනින් නොනැවතුනු ෆාතිමා,පිරිමි ළමුන් 10දෙනෙකුගේ නම්, අපගේ පරිපාලන අංශයට ඉදිරිපත් කරමින් පාළු ගෙදර වළං බිඳීමක් සිදු කලාය.මේ නම් 10ට මගේ නමද ඇතුලත් වී තිබුනි.ඇත්ත වශයෙන්ම කියනවානම් අප කවදාවත් ෆාතිමාට කෑගසා නැත.කෑගසන්නට ඇයගේ නමවත් අප දන්නේ නැත. වහාම ක්‍රියාත්මක වූ අපි,මේ අසාධාරණ පැමිණිල්ලට එරෙහි අපගේ විරෝධය  පරිපාලනය ඉදිරියේ හොවාදැක්වූවෙමු.සාකච්ඡා අරඹිණි.සාධාරනයක් කරන්නට පරිපාලනය පොරොන්දුවු නිසා අප සිතුවේ තත්වය සමතයකට පත්වේයැයි කියාය.

නමුත් සිදුවූයේ අනිකකි.සිද්ධිය ගෙදරටද ආරංචි වී ඇති බව මා දැනගත්තේ අම්මා කතා කලපසුය.දෙමව්පිය සාකච්ඡාවක් සඳහා පැමිණෙන ලෙස ඇයට දන්වා ඇත.මාගේ කල්ක්‍රියාව හොඳ බව දන්නා අම්මා මේ ගැන තවත් විමසද්දී දුරකථනය අබිරහස් ලෙස විසන්ධි වී ඇත.ටික වේලාවක් යද්දී චූදිතයන් දසදෙනාගේම ගෙවල්වලට දුරකථන ඇමතුම් ලැබී තිබුනි.දෙමව්පිය සාකච්ඡාවක් මාර්ගයෙන් මේ සිද්ධිය මව්පියන්ට දැන්වීමට පරිපාලනයට අවශ්‍ය වී තිබුණි.අප කිසි වරදක් නොකල බවත්,ඒක පාර්ශවීය නොවී ද්විපාර්ශවීයව මේ ප්‍රශ්නය විසඳන ලෙස අපි පරිපාලනයට තරයේ දන්වා සිටියෙමු.

දින දෙකක් ප්‍රශ්නය දික්ගැස්සුනි.අවසානයේ මව්පියන් ගෙන්වීමට අපට සිදුවිය. සියලු වැඩ පසෙක දමා රු:600ක් වියදම් කරගෙන අපේ අම්මා ත්‍රී වීලරයකින් පැමිණියාය.ඉතිරි දෙමව්පියෝත් පමිණ සිටියහ.එක් මවක් පැමිණ සිටියේ හලාවත සිටය.සිදුවූ හාස්‍යජනකම සිද්ධිය නම්,දින 2ක් තිස්සේ දික්ගැස්සුනු සිදුවීම සමථයකට පත්කිරීමට ගතවූයේ විනාඩි 10ක් වීමය.සියලුම දෙමව්පියන් ඉදිරියේ පරිපාලනය දන්වා සිටියේ අප සියලු දෙනාම ඉතා හොඳින් වැඩ කටයුතු කරන බවත්, අපේ දෙමව්පියන් ගෙන්වා ගත්තේ පන්ති කාමරය තුල සිදුවන  
අනවශ්‍ය කෑගැසීම් වලක්වා ගන්නට,අප සැමගේ සහය පරිපාලනයට ලබා ගන්නට, දෙමව්පියන් ලවා අප උත්සුක කරවාගැනීමට බවත්ය.අසාධාරණ ලෙස සිදුකල පැමිණිල්ල සම්බන්ධව විමසා සිටින විට පරිපාලනය නිහඬ පිළිවෙතක් අනුගමනය කලබව කිව යුතු මනාය.

දෙමව්පියන්ට කියූ දේවල්,එදා දුරකථන ඇමතුම් දුන් වේලාවේම කියුවානම් ප්‍රශ්නයත් සමථයකට පත් වී, අපෙත්,දෙමව්පියන්ගේත්,පරිපාලනයේත් වටිනා කාලය ඉතිරි වන්නට තිබුනි.බළලුන් ලවා කොස් ඇට බෑවීමට කල් මැරූ අපේ පරිපාලන නිළදරයන්ට අවාසනාවකට එසේ නොසිතුනු නිසා,නැවත වතාවක් අහක යන ටොපියක් ඉල්ලාගෙන කන්නට අපට සිදුවිය. අවසානයේ මානසික පීඩාවට ලක්වුනේ ෆාතිමා නොව කොහේවත් සිටි අපය.කෙසේවුවද,මගේ හොඳ ඇසූ නිසා අම්මා මට අමතර රු:100ක් දී යන්නට ගියාය.

අහක යන ටොපියක් නිසා මම නැවත වරක් ජීවිත අත්දැකීමක් විඳගත්තෙමි.අපේ අම්මාට සිදුවූයේ රු:700ක පාඩුවක් විඳගැනීමටය.